Cel, jakim jest otrzymanie jak najlepszych kolejnych pokoleń lasu, osiąga się poprzez staranne, selekcyjne działania na kolejnych etapach prac hodowlanych: 

• nasiennictwo,
• szkółkarstwo,
• odnowienia i zalesienia,
• pielęgnacja upraw,
• pielęgnacja młodników,
• pielęgnacja drzewostanów.

Prace z zakresu selekcji i nasiennictwa są w Nadleśnictwie Gryfice prowadzone zgodnie z Programem zachowania leśnych zasobów genowych i hodowli selekcyjnej drzew leśnych na lata 2011 - 2035. Nadleśnictwo znajduje się w makroregionie nasiennym nr 313/1, mikroregionie nr 10. Posiadamy na swoim terenie 14 drzew matecznych, w tym:

• 13 sztuk daglezji,
• 1 sztukę modrzewia,

Na terenie Nadleśnictwa Gryfice nie wyznaczono wyłączonych drzewostanów nasiennych, natomiast gospodarcze drzewostany nasienne zajmują łącznie powierzchnię przeszło 200 ha, następujących gatunków:

• sosna,
• świerk,
• daglezja,
• buk,
• dąb szypułkowy,
• olsza czarna,
• modrzew.

Z wyselekcjonowanego materiału projektowano uprawy pochodne (w blokach upraw), o łącznej powierzchni 178,55 ha, w tym:

• sosna 155,53 ha,
• buk 23,02 ha,

Ponadto poza blokami założono rozproszone uprawy pochodne na łącznej powierzchni ponad 15,00 ha.

Zapotrzebowanie Nadleśnictwa Gryfice na materiał sadzeniowy pokrywany jest w większości z zakupów z szkółki leśnej Nadleśnictwa Resko i Rokita. Są to takie gatunki lasotwórcze jak:

• sosna pospolita,
• świerk zwyczajny,
• modrzew europejski,
• buk zwyczajny,
• dąb szypułkowy,
• lipa drobnolistna,
• olsza czarna
• klon jawor,

również domieszkowe i biocenotyczne:

• czereśnia ptasia,
• jarząb pospolity,
• grusza pospolita,
• jabłoń pospolita.

Odnowienie lasu, czyli powstanie nowych drzewostanów w miejsce usuniętych w procesie użytkowania lasu, osiągnąć można na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest odnowienie sztuczne,polegające na sadzeniu na danej powierzchni sadzonek drzew leśnych wyprodukowanych w szkółce; szczególną uwagę zwraca się tutaj na skład gatunkowy zakładanej uprawy (musi być on zgodny z typem siedliskowym lasu) oraz więźbę sadzenia (odpowiednie rozmieszczenie sadzonek). Drugim, szczególnie pożądanym sposobem odnowienia lasu jest odnowienie naturalne. Sposób ten stosuje się dla drzewostanów zdrowych, dobrej jakości i składzie gatunkowym zgodnym z siedliskiem. W drzewostanach spełniających te warunki prowadzi się prace (odpowiednie cięcia, przygotowanie gleby), które umożliwić mają obsiew drzew, a następnie rozwój młodego pokolenia. W Nadleśnictwie Gryfice odnawia się w ten sposób drzewostany sosnowe i bukowe.

Rozmiar prac odnowieniowych Nadleśnictwa to średnio 160 ha rocznie.

Zgodnie z Krajowym Programem Zwiększania Lesistości, zakładającym zwiększenie lesistości Polski do 30% do roku 2020 i 33% po roku 2050, Nadleśnictwo Gryfice corocznie dokonuje zalesień (zakłada uprawy na gruntach nieleśnych, będących dotychczas w użytkowaniu rolniczym lub stanowiących nieużytki) na obszarze średnio 2 ha. Podsadzenia produkcyjne w drzewostanach sosnowych, głównie II klasy wieku, wykonuje się na około 28 ha rocznie. Drzewostany o składzie gatunkowym niezgodnym z typem siedliskowym lasu, z przewagą modrzewia, świerka i brzozy poddawane są przebudowie (około 5 ha rocznie). Poprawki, uzupełnienia (około 26 ha rocznie) i dolesienia (około 2 ha rocznie) wykonywane są w miarę potrzeb, celem zapewnienia właściwego składu gatunkowego oraz rozwoju upraw, młodników i drzewostanów dojrzewających.

Pielęgnowanie drzewostanu w kolejnych fazach rozwoju polega na prowadzeniu cięć pielęgnacyjnych, poprawianiu formy drzew i wzbogacaniu różnorodności biologicznej. Charakter prac pielęgnacyjnych zależy od wieku drzewostanu i tak:

1. W okresie uprawy (czas od założenia uprawy lub powstania odnowienia naturalnego do momentu osiągnięcia zwarcia) celem prac pielęgnacyjnych, takich jak spulchnianie gleby, niszczenie chwastów, poprawianie formy drzew i czyszczenia wczesne jest szybkie doprowadzenie uprawy do zwarcia i zapewnienie zgodności jej składu gatunkowego z siedliskiem;
2. W okresie młodnika (czas od osiągnięcia zwarcia do momentu zaistnienia procesu wydzielania drzew) celem czyszczeń późnych jest eliminowanie drzew wadliwych i szkodliwych z górnej warstwy młodnika, a także popieranie bioróżnorodności;
3. W okresie drzewostanu dojrzewającego (tyczkowina, drągowina), który jest czasem najintensywniejszego wydzielania się drzew, celem prac pielęgnacyjnych takich jak trzebieże wczesne, podkrzesywanie oraz ewentualne wprowadzania dolnego piętra drzewostanu lub podszytu, jest popieranie rozwoju drzew najlepszej jakości, sprzyjanie tworzeniu się biogrup stabilizujących drzewostan i popieranie bioróżnorodności;

4. W okresie drzewostanu dojrzałego (po osłabieniu procesu wydzielania drzew) celem prac takich jak trzebieże późne, oraz pielęgnowanie dolnego piętra drzewostanu i pokrywy glebowej jest wzmaganie przyrostu najlepszych drzew, zachowanie bioróżnorodności i tworzenie warunków dla powstania naturalnego odnowienia lasu.