Dzianie barci to nic innego jak dłubanie, przy wykorzystaniu odpowiednich narzędzi, dziupli w pniu drzewa w celu osiedlenia się pszczół.

W średniowieczu tylko członkowie bractw bartnych mieli prawo posiadania narzędzi do dziania. Były one przypisane do boru, w którym bartnik miał swoje barcie. Dziedziczyło się je, a w razie sprzedaży boru bartnego przekazywano nabywcy.

Barć można wykonać kłodzie (dłubanej na ziemi), która następnie jest wciągana na drzewo. Dawniej dzianie barci odbywało się głównie wiosną, do tego celu służyły między innymi topór i piesznia.

Dzianie barci wymaga dużo wysiłku i umiejętności, ponieważ nieodpowiednio wykonana barć naraża drzewo na złamanie.