Konwencję o obszarach wodno-błotnych – międzynarodowego traktatu przyjęto w 1971 r. Mokradła, czyli tereny podmokłe, to obszary lądowe stale bądź sezonowo nasycone lub zalane wodą.

Do śródlądowych terenów podmokłych zalicza się bagna, torfowiska, jeziora, rzeki, tereny zalewowe i moczary.

Do mokradeł nadbrzeżnych należą słonorośla, estuaria, lasy namorzynowe, laguny, a nawet rafy koralowe. Stawy rybne, pola ryżowe i saliny to tereny podmokłe utworzone przez człowieka.

Tereny podmokłe pełnią istotne dla społeczeństwa funkcje, zaczynając od magazynowania i wody, poprzez ochronę przed sztormami oraz powodziami, na podtrzymywaniu bioróżnorodności i akumulacji węgla kończąc.

 Od 1970 r. ponad 35% mokradeł uległo degradacji, a proces ten postępuje coraz szybciej. Odwrócenie tego trendu ma kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi w przyrodzie i funkcjonowania człowieka, także w kontekście adaptacji do zmian klimatu.

„Nasze działania mają znaczenie. Jedno małe działanie może wywołać efekt rozchodzących się fal.” - to jest główna idea stojąca za wizualizacją kampanii, która symbolicznie przedstawia osobę aktywnie przywracająca mokradła poprzez proces nasadzania roślin. Rozchodzące się fale oznaczają rozprzestrzenianie się idei oraz dalekosiężny wpływ nawet najmniejszych decyzji.